nieuws mei 2019

Het is vrijdag 31 mei dus ik ben al weer een paar dagen in Blayu. De heenreis was weer fantastisch, door Marissa naar Schiphol gebracht, binnen no time ingecheckt en dan vertelt de grondstewardess bij de gate ook nog eens dat we maar met zo`n 50 mensen naar Jakarta vliegen. En inderdaad een bijna leeg toestel, dus heerlijk languit geslapen en een paar filmpjes gekeken en de tijd vliegt voorbij. De vlucht naar Bali zat aanzienlijk voller maar geen probleem voor dat kippestukje. Koffer was er supersnel dus bij Wayan Taxi instappen en op naar `huis`. Heerlijk om Jim en de kinderen en thuis weer te zien. De koffer uitpakken, de koelkast vullen en de andere spulletjes opbergen. Ik heb twee boxen vol met mijn cd`s meegenomen en ook een aantal van mijn verzameling cicaks. Helaas is van ééntje een pootje afgebroken dus van de week lijm gekocht en is inmiddels weer heel. Rondlopen en alle veranderingen in het echie zien. Van de poten van de sofa op het terras is een stukje afgezaagd dus nu kan ik er ook gewoon op zitten met mijn voeten op de grond yippie. Uiteraard bijkletsen en knuffelen met de kindertjes. Zwemmen en daarna op de scooter om te gaan eten bij Lalah. Heerlijk weer dat eten ! Qua slapen zit ik hier altijd gelijk in het ritme, nooit last van jetlag. We zijn in de tuin weer lekker te keer gegaan, ik houd niet van half werk dus de eerste dag een boom gekapt tot kniehoogte zodat er een tegel met pot op staat nu, de tweede dag de bamboe gehalveerd en de derde dag hebben we de hoge schaduwboom een kopje kleiner gemaakt haha. De kinderen zijn er trouwens wel altijd bij als we in de tuin bezig zijn en helpen op hun manier ook mee, zoals door het bemesten van de tuin. Jim was afgelopen dinsdag jarig dus dat hebben we heel bescheiden gevierd want hij is niet zo`n verjaardagvierder maar alle berichtjes en kadootjes werden heel erg op prijs gesteld. In de avond hebben we bij dat leuke tentje in Mengwi spareribs met patatjes gegeten, inderdaad errug lekker! Mijn drankje was minder want ik had mojito genomen, wist ik veel dat daar heel veel arak in zit, voor iemand die zo goed als nooit drinkt niet zo`n succes haha. Zag veel andere lekkere drankjes op de kaart dus de volgende keer gewoon iets anders. Madonna is uiteraard geweest en was erg blij met de shirtjes van Door die ik mee gebracht had en ook met mijn rupiah`s in haar fooienbox als steuntje in de rug. We hebben lekker gekletst en dat ging best goed met af en toe het woordenboekje en af en toe een vertaling van Jim. Het afgelopen jaar stond mijn hoofd echt niet naar het bijspijkeren van mijn Indonesisch dus viel het eigenlijk nog best wel mee. Afgelopen week was het weer tijd om de voertuigen te laten zegenen dus voor op de scoopy van Madonna zit nu ook een versiersel, Jim vindt het veiliger om zijn N-Max gewoon een beurt te laten geven haha. De poolboy ook weer gezien en gesproken. Na een wandeling door de sawa`s bij Bu Dita in haar warung een hapje en drankje gedaan. De nieuwe buren kwamen daar ook wat drinken dus die kennismaking ging gelijk in één moeite door. Aardige mensen lijkt mij, vooral het vrouwtje. Ze zijn druk bezig met bouwen en vanmiddag heb ik ze weer van water voorzien met de tuinslang over de muur in de ton bij hun bouwplaats. Adi Las vanochtend gesproken met het weg gooien van ons fruitafval voor de poort. Deeva en Anna gesproken toen we vanmiddag nieuw water gingen halen en uiteraard even de honden uit de straat even besproken. De meeste hebben nu trouwens een rood bandje om omdat ze door de overheid gevaccineerd zijn. Er waren helaas toch weer een paar mensen overleden aan rabiës. De bruine hond van de andere buren krijgt eindelijk anticonceptie om zijn zoveelste nestje te voorkomen. Vanmiddag zijn we op de scooter naar Tabanan geweest naar een kledingmarkt, Jim was er op attent gemaakt door Madonna. Jim heeft een leuke jas gescoord en ik een legerprint blouse, allebei blij. Jim gaat er nog wel de voering uit knippen want dat is echt veel te warm. Op de terugweg prakkie gegeten bij Lalah, nasi campur oh wat was dat weer lekker, ook nog 10 gebakken banaantjes mee genomen voor thuis en deze waren gelukkig helemaal niet vet. Ik had er van de week nog met Jim over, het is heerlijk hier maar voor mij is het nog geen wonen maar ook geen vakantie, wat dan wel ? Ik beschouw het maar als Rumah Mimpi Manis er tussen in, tenslotte duurt het voor mij ook niet zo lang meer......

vrijdag 24 mei: vanaf afgelopen woensdag ligt hier onder andere Facebook en Instagram plat, WhatsApp gaat traag en foto's versturen kan niet. De reden hiervoor is de bekendmaking van de definitieve uitslag van de presidentverkiezingen in Indonesië, in verband met de daarop volgende rellen is social media platgelegd. Een kort blogje dan dus en maar hopen dat dat, inclusief foto's wel lukt. Het zwembad zit weer vol met water, wel dreef er van de week veel zwarte rommel in die vanaf de vulkaan gelanceerd is. Er was weer eens een uitbarsting en ik heb 's avonds het vuur/ lava gezien vanaf het terras aan de voorkant, gelukkig ver weg. De "aan-huis-kom-masseuse" is zondag geweest en heeft me fijn in de knoop gelegd en daarna de kreukels er weer deels uitgewreven (de groeten van Desi Frans). Daarna met z'n drieën gezellig gegeten hier en Madonna had het hoogste woord. Er was een verrassing voor Madonna gisteren, van mijn oom Paul kreeg ik verjaardagsgeld wat verdeeld moest worden. De helft voor Iluh, die gewoon doorgaat met het helpen van honden en de andere helft voor Madonna om het leven iets gemakkelijker te maken. Iluh heeft het nog te goed, ik zal haar binnenkort hier zien. Madonna heeft het donderdag gevonden in haar tip-box en ik moest oom Paul en tante Sjaan heel erg bedanken, hierbij nogmaals! Ik ben langzaam aan weer een beetje aan het klussen, de snotneus XXL is bijna over en de zin komt weer terug. De houten wand van de buitendouche staat in een nieuwe laag vernis, de spinnenwebben aan de hoge plafonds zijn weggehaald met een ragebol die ik eindelijk heb gevonden (en verlengd met de uitschuifbare stok voor de zwembad-sop-beurten), samen met Madonna is de rumput gekortwiekt. Toen ik specie wilde maken en daarvoor wat zand had gepikt bij de buren kwam Binkie aanrennen en moest uiteraard dat zand eerst inwijden. Zus en Binkie hebben een halve avond gebiologeerd naar het plafond zitten kijken naar een vleermuisje. Dat wilde maar niet vallen, kennelijk is een vleermuis vangen wel iets waar je bonuspunten voor krijgt...het is ook nog maar één keer gelukt. De timmerbaas is geweest om een en ander n te meten, het bestelde kozijn wordt eerst op maat gemaakt voor het hierheen komt. Pak Gede, de timmerbaas vroeg met of Boni zwanger is. Hoewel Boni een kater is krijgt hij wel steeds meer het model van een hoogzwangere poes! Ik ga proberen of een blog plaatsen wel werkt en daarna snel naar de koffie....
groeten uit Blayu

zaterdag 18 mei: twee weekjes met Frans zijn alweer voorbij. Ik heb het gevoel dat ik uit een achtbaan ben gestapt...... Dat komt natuurlijk niet allemaal door Frans, al is hij best druk, maar vooral door uitstapjes naar de toeristische gebieden. Man wat is het toch een gekkenhuis hier en daar, Ubud, Sukawati, Sanur, Denpasar, Legian, Seminyak, Kerobokan, geef mijn portie maar aan Fikkie (die trouwens liever kattenbrokjes heeft). Frans had gelukkig hetzelfde idee en dus hoefden we niet dagelijks op pad. Twee stranden zijn snel bekeken, de zilverwinkel en fabriek duurden een stuk langer, het Dream-museum is goedgekeurd, Legian en Seminyak zijn doorkruist en Kerobokan vanaf de scooter bekeken. Ook Frans beleeft liever het meer "echte leven" op Bali, lekker kletsen (ik als tolk) met mensen die niet blijven hangen, als een kapotte langspeelplaat, bij Taxi of Massage en minder verwesterd eten, hij heeft zelfs geleerd om eerst te proeven en daarna pas sambal toe te voegen en heeft een deel van een ceremonie meegemaakt bij de buren. Voor zes euro anderhalf uur massage beviel zo goed dat het net geen dagelijks werk was, er bleef voldoende geld over om Madonna wat toe te stoppen. Vier mahoniehouten deuren en dertig vierkante meter plavuizen zijn hiermee aangeschaft, heel erg bedankt Frans! Madonna is flink geëntertaind door Frans en bij het uitvoeren van een Barongdans door Frans hebben we Madonna bijna aan de beademing moeten leggen. De poolboy is een ander verhaal, afgelopen donderdag liep hij verdwaasd over de rand van de zwembadgoot naar de wand van het zwembad te turen. Toen ik hem vroeg wat hij aan het doen was bleek dat hij op zoek was naar een lekkage. Het water in de balanstank zakte zo snel dat er wel iets loos moest zijn. Ik heb hem uitgelegd dat de waterverplaatsing, als Frans zwemt maar vooral als hij het water ingaat, een stuk meer is dan als ik dat doe. Alleen al het bommetje bij aankomst zorgde er voor dat die dag niet gesproeid hoefde te worden in de tuin. Ach, de leverancier van water weet de weg en een truck met drinkwater is snel geregeld. Al met al twee drukke en gezellige weken gehad en Frans gaat thuis verder met het niet helemaal volscheppen van zijn bord! De haarballen hier zijn weer in het model van voorheen, na platgeknuffeld te zijn door Frans.
Vandaag ben ik naar de Yamaha garage gereden voor een servicebeurt en nieuwe olie. Daar kun je op wachten en inclusief koek en cake, voor bij de koffie van de werkers daar, was ik ongeveer negen euro kwijt, het blijft een feest. Aangezien de garage vlakbij een van de vaste kwekers van rare planten zit, daar ook een bezoek gebracht en als een volleerde Balinees terug naar huis. Drie grote cactussen en twee gekke planten hebben hun plek gevonden nadat ik ze in een grote rijstzak heb vervoerd. Vanavond besloten om maar weer eens een nieuwe warung te zoeken en dat was een succes! Spareribs waarvan ik me al afvroeg waarom die op Bali niet te krijgen zijn, ze zijn hier nogal van het varkensvlees, gevonden..... Op vier minuten van huis is een klein restaurantje geopend door een knul die in Seminyak heeft gewerkt. Hij snapt dus ook dat een gezellige aankleding van je zaak mensen trekt maar wat nog belangrijker is, de spareribs met een zoetig/hete sambalsaus smaken prima. Lekker zitten kletsen met de eigenaar en toen ik een plaatje liet zien van een karbonade vertelde hij dat die binnenkort ook daar te bestellen zijn. De kosten van de spare-ribs bedroegen Idr 35.000 oftewel € 2,10. Na de burgers die Frans en ik hebben gegeten in Legian voor Idr 135.000 is dat dubbel feest. Dit was het weer, al bijna bedtijd.....groeten uit Blayu en beterschap voor Nienke.

dinsdag 7 mei: de dag voor het afscheid..... Vorige week donderdag is Madonna weer begonnen hier. Na een overlijden mag de echtgenote van de overledene een week "het huis niet uit". Dat wordt gelukkig wel ruim genomen, Madonna moest in de buurt blijven van haar huis en mocht niets ondernemen. Ook dat nog, een week zonder inkomen dat, met twee dagen per week hier, al aan de magere kant is om normaal te kunnen leven. (ze heeft al wel de eerste dag werk op een rijstveld achter de rug waarbij ze de helft verdiend van het werken hier) We hebben gelukkig samen over het gebeurde kunnen praten en hoewel af en toe de tranen voor haar ogen stonden hebben we ook af en toe kunnen lachen. Ze heeft lekker gesopt, gemaaid en in de tuin gewerkt, een stuk beter dan thuis zitten piekeren. Zaterdag om drie uur in de middag werd Frans door Wayan de taxichauffeur (met gekocht rijbewijs) voor de poort afgeleverd. Voor ik HOOO....! kon roepen gaf Frans een tip van 100.000 rupia's, het hoofd van Wayan brak bijna doormidden van de grijns. Inmiddels weet Frans dat je voor dat geld vijf keer luxe kunt eten en drinken in een warung en dat dit het dagloon is van miljoenen mensen in Indonesië. Na het uitpakken van zakken drop, stukken kaas, een grote doos stroopwafels, blikjes smeerleverworst, kattensnoep, een kadootje van Hetty en meer werden schoenen uitgedaan, de zwembroek aan gedaan en het eerste bommetje uitgevoerd. Over twee weken zal er waarschijnlijk weer een truck water besteld moeten worden. Frans kan hier goed wennen, het eten bevalt prima en de omgeving/ de rust ook. Natuurlijk vindt Frans de mensen erg aardig en vriendelijk, dat kan ook niet anders. Op zondag werkt Madonna en de ontmoeting met Frans ging wel ongeveer zoals ik het me voor had gesteld....dolle pret! Frans had kleding van vrouwlief Marion meegenomen voor Madonna en voor Putu, de zoon van Madonna die meegekomen was en om half elf op school werd afgezet. Voor Putu zaten er sweaters in de koffer die wel wat groot uitvielen maar stoer genoeg zijn om ze toch te dragen. Bedankt Marion, je hebt er twee blij gemaakt, vooral het spijkerjasje is een megasucces. Frans heeft lekker gevoeld aan het gewone leven op Bali en de eerste topless Balinese is gespot, jammer dat ze redelijk over de datum was. De eerste massages heeft Frans ook al achter de rug, ook die bevallen beter dan in Holland. De poezenbeesten zijn al gewend aan Frans, niet lastig als een van de snoepzakjes meteen wordt open getrokken. We hebben de omgeving te voet verkend en bubur gegeten bij Bu Dita. Werk aan tuin en huizen ligt even stil, wel heb ik een irritatie weg genomen voor Frans kwam. Een aansluiting van twee houten boeidelen (afwerking van de dakrand) van het guesthouse heb ik verbeterd, voor het hout vier keer geschuurd en gevernist is. Verder blijft het werk beperkt tot het bewateren van het groen en de waterplanten. Ook de buren krijgen water maar dan anders, de bouw is nu begonnen en om specie te maken is water nodig. Dagelijks wordt met een tuinslang een soort olievat gevuld vanaf onze tuinkraan......Het is geen lang verhaal maar misschien maken de foto's wat goed. Voor de achterblijvers in Holland, sterkte voor morgen.....