nieuws december

woensdag 26 december: gefeliciteerd met uw verjaardag Pa N! Een blog op een dag die hier op Bali helemaal niet bestaat, tweede Kerstdag. Toch ligt heel Bali stil nu, het is Hari Raya Galungan. Straten zijn versierd met opgetuigde bamboestokken van een meter of vier á vijf, zie dat als een ouderwetse bamboehengel die rechtop staat terwijl je "beet hebt". Aan de bovenzijde helemaal krom dus en versierd met stof en daar op gedroogde en gesneden bladeren, die met behulp van heel erg veel nietjes in rondjes, franjes en alle mogelijke tierelantijntjes, de bamboestok opleuken. Vervolgens worden stroken met komplete rijststengels en mais toegevoegd. Mensen zijn een paar dagen bezig met het vastnieten van de zelfgemaakte of gekochte toeters en bellen, de kosten ervan kunnen oplopen tot enkele miljoenen per penjor (de versierde bamboestok). We hebben gisteren een Kerstontbijt op van eten dat de buren hebben gebracht, er is door meerdere buren gezamelijk een varken gekocht en tsja.... samen met groente en rijst smaakte het ontbijt prima. Gisteren zijn Kitty, Peter, Per en Annemijn hier geweest. Op vakantie op Bali en vanuit Ubud met de taxi naar Blayu, even verkeken op de gemiddelde snelheid die je hier kunt halen ( 18 kilometer in drie kwartier). De chauffeur heeft Perumahan Cempaka Cluster, de straat hier, kunnen vinden en dat mag wel vermeld worden. Kitty & Co hebben twee complete zuurkool pakketten meegenomen, aardappelen en ananas kunnen we hier gelukkig gewoon kopen, twee stukken kaas en snoepbrokjes voor Zus en Binkie. Ik heb zuurkool altijd al lekker gevonden maar na een tijdje hier wordt het een feestmaal. We hebben veel gelachen, gekletst, Per en Peter hebben gezwommen, het was erg gezellig. Groetjes ook vanaf hier aan de moeder van Kitty die ons stiekem volgt... Iluh, Yudik en de kinderen zijn ook nog eventjes langs geweest om te kletsen en t-shirts, cake en koek te brengen vanuit Bogor (Java) waar Iluh geweest is voor een cursus. Het gesprek ging toen over op Engels zodat iedereen elkaar begreep. Het was fijn te horen dat Kitty het weer goed doet en naar haar zin heeft. Huis en omgeving zijn ook door deze visite goedgekeurd, misschien later nog een keertje komen om te relaxen en een ander Bali te kunnen zien dan de meer toeristische plekken. Vanochtend kwam spontaan Madonna aan met eten, fruit, een soort koffiebroodjes en kroepoek. Gisteren is ze vanaf haar ouderlijk huis in Negara, nadat haar vader was gecremeerd, naar haar eigen huis vertrokken maar kreeg onderweg een lekke band. Ze heeft twee uur met de scooter aan de hand gelopen voor ze een bengkel sekuter (scooter reparatiebedrijfje) tegenkwam die open was. Uiteraard waren de meesten dicht om een bamboestok op te tuigen. Met haar zoontje die best dorst had en Madonna die twijfelde of ze genoeg geld had om de band te laten repareren, net na de crematie, lopen in de hitte. Gelukkig had ze genoeg geld om de band te laten repareren en uiteindelijk nog wat over voor een flesje water. Ze heeft hier, in haar mooie setje, nog een tijdje zitten kletsen voor ze weer naar de tempel moest om verder te ceremonieën. Wij hebben vandaag een soort van rustdag, verder dan wat bladeren rapen, een lamp spuiten, lezen en een kilometer baantjes trekken komen we niet. Ohhhh....en achter de laptop (gefeliciteerd ook Ad met de aanschaf van een Lenovo, als hij kapot gaat neem je hem maar mee volgende keer) om een felicitatie en bedankblogje te maken. Nogmaals gefeliciteerd dus Pa  en Ad, nogmaals heel erg bedankt Kitty & Co, Iluh en familie, buurtjes, Madonna...

maandag 24 december: een dag voor Kerst en twee dagen voor een verjaardag, alvast gefeliciteerd Pa Nederlof. Natuurlijk is er weer een en ander gebeurd in Blayu. De mesin potong rumput, de benzinemaaier, had weer kuren en we waren het zat. Een nieuw exempaar was snel gehaald en we hebben nu de Rolls-Royce onder dit type maaiers. Hij maait heerlijk en Madonna wilde hem haast niet meer van haar rug halen, de oude is eergisteren door buren geleend om de kanten van de straat te maaien (waar het gras en onkruid door het asfalt komt). Ik heb er bij verteld dat het mesin kuren heeft maar ze zouden hem eventueel laten nakijken. Er is al veel gemaaid dus waarschijnlijk doet hij het nu beter en kunnen ze de oude, steeds als er een feest in aankomst is, gebruiken. De tuin doet het goed met de buien die regelmatig vallen, de naga (drakenfruit) heeft gebloeid en de bromelia's hebben ombeurten mooie bloemen. Palmen gaan als een speer, zo ook de rupsen. Prachtig die vlinders maar vóór ze zo ver zijn krioelen ze als rupsen over planten en eten als paarden. Van een grote agave in de voortuin, waar voorheen veel jonkies omheen stonden waren in een ochtend de helft van de jonkies kompleet weg en dus de rest, inclusief rupsen weggehaald en buiten de poort gemikt. De grote plant is gelukkig nog niet aangevreten. Peter heeft van zijn oud-collegae een doos met presentjes ontvangen, badspul, een mooi boek over Kralingen en het oude toetsenbord van zijn pc "op de zaak". Het toetsenbord werkte al een tijdje niet lekker meer door eet- en drinkresten, hij hangt nu als troffee aan een antiek houten rek in Peter's slaapkamer. Leuk uitzicht voor Zus, die tegenwoordig na het eten nog even gaat dutten in Peter's bed. Peter heeft zijn eerste pensioenbetaling binnen, dat is gevierd met peppersteak, salade en patat. Voor de verlenging van Peter's visum zijn we naar Ubud gereden, direct een klein rondje Ubud en natuurlijk inslaan voor Zus en Binkie bij Pepito's omdat de Sheba nog niet was aangekomen bij de dierenwinkel in Tabanan. We hebben lekker druk gedaan in de tuin, de stapkeien liggen nu tot aan de gazebo en vanaf terras tot machinekamer van het zwembad zodat de poolboy, zodra de trap klaar is, niet meer door Peter's badkamer hoeft te lopen. De gekke rekken zijn op, alles hangt aan de tuinmuur op allerlei manieren, erg leuk om te zien. De sofa die Hetty had geschuurd is twee maal in de vernis gezet en kan weer even mee. De badkamer accessoires die Peter met vijftig procent korting had gekocht bij de Gamma zitten waar ze horen. Natuurlijk is ook dat weer sneller geschreven dan gedaan, we weten nu waarom ze in de koopjeshoek lagen. Alles is aangepast zodat het gemonteerd kon worden, waarschijnlijk ontbraken standaard de juiste bevestigingsmiddelen, maar na een ochtend uitboren en soevereinen konden schroeven gebruikt worden in plaats van de bijgeleverde boutjes (misschien hoorden ze in een caravan). De beesten hier zijn duidelijk naar level II met jagen, na krekels, sprinkhanen, muizen, slangetjes, varanen en vogels, had Binkie van de week een vleermuis te pakken. Het gaat prima met ze, ik word regelmatig door Binkie gedwongen quality-time te nemen (op schoot kroelen) en als ik hem tegenkom loopt hij zo voor m'n voeten dat ik moet blijven staan. Hij gooit zich dan op z'n rug en ik moet krabbelen. Zus komt "helpen" bij bijna alles wat ik aan het doen ben, moet dan ook de nodige aaien. Slapen gebeurt nog steeds in de slaapkamer op hun deken, op bed, met af en toe een kroelsessie. Minder nieuws is er van Madonna, op zaterdag werd ze gebeld door haar broer met de mededeling dat hun vader was gevallen en naar het ziekenhuis werd gebracht. Na het werk is Madonna haar zoontje op gaan halen thuis en is richting het ziekenhuis in Negara (noord-west Bali) vertrokken. Helaas was vader overleden toen ze aankwam. Vanochtend is ze hier even langs geweest met eten, om even te kletsen en te janken, vanmiddag heeft ze weer twee uur op de scooter gezeten richting ouderlijk huis. De regentijd is wat duidelijker aanwezig nu, de buien zijn wat langer en nu ook soms overdag. De was heeft vandaan gedroogd in de gazebo, waar ik wat waslijnen heb gespannen die eigenlijk voor de nieuwe mesin rumput bestemd waren omdat ze zo lekker lang meegaan. De poolboy heeft vandaag zijn werk gedaan met helm op en plastic regenjas aan. Goed, morgen Kerst dus, met visite uit Holland. Kitty komt met vriend en "kinderen" in de middag langs om hier even te kijken en te kletsen, ohja: en zuurkool met worst, jus en mosterd, kaas en gezelligheid te brengen. Het is mooi zo, genoeg getikt.....iedereen een fijne Kerst en een gezond nieuwjaar.

vrijdag 14 december: Hetty is afgelopen zaterdag veilig geland na een lekkere vlucht met veel languit slapen en door Masissa opgehaald vanaf Schiphol. De eerste dagen natuurlijk, buiten de blessure, ook nog een jetlag en kou dus vol op afzien. Madonna's schema ligt hopeloos in de war in verband met trouwfeesten in haar buurt, hierdoor weten wij inmiddels ook niet meer wat voor dag het is zonder dat te raadplegen. Zondag zijn Peter en ik op de fiets gestapt en hebben hier en daar voor opschudding gezorgd door Peter's bamboefiets. Een ruim rondje hebben we gemaakt en een emmer zweet verloren, uiteraard ook aan Peter ons huis laten zien vanaf de overburen. Maandag was "kantor imigrasi" dag, een ritje Denpasar dus. Het verkeer zat best mee en ook de wachttijd, jammer dat ik aan het eind van de dag een berichtje kreeg van Bu Desak van het regel-kantoor in Ubud. De immigratie-officier is er van overtuigd dat ik hier kamers verhuur en dat is niet toegestaan. Helaas hebben wij elkaar verkeerd begrepen, Gusde gevraagd of hij iets kan betekenen, anders wordt het een ritje naar Denpasar en een lastig gesprek. Gusde zou zijn best doen en een dag later belde hij op dat vermoedelijk de zaak geregeld is, mocht dat niet het geval zijn wil hij mee naar Denpasar om daar te tetteren. Heel fijn dat hij dat wil doen, een Ida Bagus maakt best indruk hier en daar. Tot nu toe heb ik nog geen oproep gehad van kantor imigrasi dus laten we het beste er maar van hopen. Na het officiele deel van de dag zijn we naar Ace hardware gereden om wat huishoudelijke spullen te kopen en naar de nieuwe supermarkt in Mengwi om vier gouden kerstballen te kopen. Het is nog steeds begin regentijd (hoewel we morgen waarschijnlijk de tuin moeten sproeien omdat die zo droog is als Sinterklaas z'n kont) en de tijd dat veel fruit rijp begint te worden. Dat is mooi maar het is ook de tijd dat de vliegen erg druk doen en vooral volhouden om je gek proberen te krijgen. Bij een kleine toko hebben we papier gekocht met supersterke lijm en iets lekkers voor vliegen. Het werkt en binnen een uurtje zaten er zeker vijftien vast, toen kwam echter Binkie aan en hoewel het papier lag waar hij normaal niet komt voel je hem al aankomen: Binkie snuffelt aan en loopt daarna over het papier, dat zich meteen vastzet aan een achterpoot. Hysterisch rent Binkie door het huis, natuurlijk achtervolgt door dat papier. Gelukkig heb ik hem snel en scheur het papier, met wat haar, los van z'n achterpoot. De lijm die aan Binkies achterpoot zit heb ik verwijderd met benzine van de grasmaaier en daarna het pootje gewassen met lekkere shampo. Binkie heeft een tijd lang een nóg groter Frank Spencer-gehalte gehad met ogen zo groot als schoteltjes, maar na wat snoepbrokjes was het grootste drama achter de rug. De fossiele stammetjes en bamboestokken die in de grote vaas staan in de recreatieruimte zijn tijdelijk bevorderd tot kerstboom. We hebben slingers, lampjes, ballen en sterren, plastic gouden tekst en een bijpassende chinese draak in goud opgehangen. 's Avonds branden de lampjes en, hoewel ik niets met Kerst heb, is het best gezellig. We hebben samen met Madonna weer lekker gesnoeid in de tuin en een kilo of vijftig tuinafval gedropt naast de garage, waar we het binnenkort in de fik zullen steken. De mesin pemoton rumput (de grasmaaier op benzine) heeft een eigen willetje, vermoedelijk loopt hij af en toe warm door te schrale benzine, zodra hij warm wordt gaat hij raar doen en twee garagebedrijfjes hebben hem gecontroleerd maar kennelijk niet goed. Voor hij echt ontploft ga ik een nieuwe halen, hij heeft drie jaar z'n best gedaan en aardig wat uren achter z'n kiezen. Gisteren hebben we bij Warung WB Kuliner gegeten en na verloop van tijd kwamen tandarts Blingbling (met het diamantje) en twee van de "bikers" aan. Een van de mannen vertrok snel om ook zijn vrouw op te halen en we hebben een erg gezellige avond gehad. Ayam geprek eindelijk uitgeprobeerd hoor Hetty, een platgeslagen en gepaneerde kippenpoot. Na ons eten werd gevraagd of we een dubieuze Balinese lekkernij wilden proberen. Een aantal mensen begon al te lachen omdat zij het niet aandurfden maar wij zijn, qua eten niet snel bang. Baby-bijen die klaargemaakt zijn in kokossaus, waarschijnlijk wat sambal toegevoegd, wordt hier beschouwd als koninklijk eten. De periode waarop de bijtjes gevangen worden is natuurlijk belangrijk, wie wil er nou volwassen bijen eten?! We hebben de nodige proteinen weer binnen en het smaakte best. Pas tegen tien uur gingen we naar huis, waar we wat uit te leggen hadden aan de haarballen. Van de week heb ik nog contact gehad met Kitty, een vroeger baassie van me, ze komt over anderhalve week richting Bali met familie en komt zeker langs. Ik verheug me er op haar eindelijk weer te zien, zelfs als ze geen zuurkool en rookworst mee zou nemen. Met tante Marjolijn heb ik tegenwoordig een email-uitwisseling van dagelijkse zaakjes (gefeliciteerd allebei) en vanochtend smaakte de koffie weer lekkerder met een mail van Door. Ik ga nog even wat drinken want het is hier al bijna bedtijd.......

zaterdag 8 december: Hetty is nog onderweg vanuit Jakarta naar Schiphol als ik dit tik. Eigenlijk om te testen of de laptop het nog doet nadat Hetty de laatste keer ketterend verordeneerde dat er een nieuwe gekocht moet worden. (hij doet het dus gewoon hoor) Peter is begonnen in zijn Sinterklaaskadootje, een boek van 1150 bladzijden, dit is geen tikfout. De Porseleinboom van Olaf J. de Landell die door Door Sinterklaas is opgestuurd. Nogmaals bedankt Door, we hebben genoten en gelachen...de zeem hebben we weer ingepakt en als kadootje aan Bu Madonna geschonken, die mag nu alleen nog maar gebruikt worden om de Honda Scoopy te zemen. Gisteren natuurlijk een rare dag, Hetty is aan het zoeken naar koffervulling, zwemt en dobbert nog een keertje terwijl Peter graaft in zijn boek. Ik rij naar Tabanan op de scooter om kattengrit, hard en zachtvoer te halen omdat dat op raakt. De mevrouw van de dierenvoerwinkel vertelt me dat ze inmiddels de grote baas heeft overtuigd om een doos blikvoer van Sheba in te slaan. Volgende week komt die doos waarschijnlijk aan en hopelijk hoef ik dan niet meer naar Ubud of Canggu om de haarballen van hun favoriete voer te voorzien. Op de terugweg race ik met volle bak onder het zadel en tien kilo grit tussen m'n knieën nog naar Warung Sambel Bejek om voor ons eten te halen. Hetty had dit Balinese voer deze vakantie nog niet op en wilde nog erg graag testen, Peter en ik doen gewoon mee. Als Hetty haar koffer, die een stuk lichter is dan op de heenreis, op het terras zet zijn Zus en Binkie de klos. Ze hebben inmiddels weer hun eigen model terug gelukkig, mooi rond nadat ze gisteren platgeknuffeld zijn. Nog een boterhammetje en Hetty maakt zich klaar voor vertrek met Wayan de taxichauffeur. Er wordt nu rekening gehouden met een tijd afspreken met Wayan, hij komt standaard ruim een half uur te vroeg en zo ook gisteren (hoewel het deze keer maar 27 minuten was). Na geknuffel vertrekt Hetty ruim op tijd naar Denpasar en ook het verkeer zit mee, erg ruim dus. Haar vliegtuig heeft ook nog een uur vertraging en dus rennen en vliegen in Jakarta om de aansluiting naar Schiphol te halen. Ik ga nog horen hoe dat is gegaan met krukken, hopelijk met een golfkarretje. Peter en ik doen nog wat in de tuin, Hetty zou het leuk vinden als er een rondje stenen om de grote plant in de voortuin zou komen. Dat is geregeld, op vier stenen na een hele zak stenen verwerkt. Peter en ik gaan 's avonds voor Pizza, het is namelijk vrijdagavond. Jammer maar helaas, ceremonies alom. We slalommen tussen de lopende en hangende balinezen door op de scooter, allen in klederdracht. Uiteraard is de pizzeria dicht, Kedae is ook aan het ceremonieën kennelijk. We overleggen even en gaan naar La-Lah waar wel licht brandt maar ook een hoes (Nico, handel hier) over de vitrine zit. De dames zijn er wel maar de warung is eigenlijk gesloten. Waarschijnlijk kijken we erg sip, er wordt al snel een wok gepakt en gevraagd wat we willen. Voor het gemak maar beiden hetzelfde en dus hebben we gebraden kip met groenten en rijst op. Vannacht heeft het heftig geonweerd en is er veel regen gevallen. Binkie heeft een tijd tegen me aan gelegen en Zus op een deken bij m'n voeten, van die grote klappen moeten ze weinig hebben. Vanochtend las ik dat grote delen van Bali onder water hebben gestaan, we hebben hier gelukkig weinig last gehad in de tuin maar ik ben er zeker van dat we dezelfde weg van gisteravond niet hadden kunnen rijden tijden de buien. De scooter is daar al eens gaan drijven op de diepe plassen water namelijk. Zolang deze hoeveelheden vallen als ik slaap is het alleen maar fijn voor de tuin :). Nou, genoeg voor de laptoptest, zo kijken of de rest ook gewoon werkt. Hetty, het was weer te kort, sterkte met de koude in Holland. Pa en Ma Nederlof, geniet maar van de verhalen over de haarballen en vergeet niet iets meer eten klaar te maken hahah....Marissa, fijn dat je Hetty ophaalt vanaf Schiphol, fijn bakkie heh zo'n Panda. Voor iedereen: groeten vanaf Bali!

Donderdag 6 december. Gisteren zijn Jim en ik samen gaan fietsen. Super leuk maar ik was echt half dood van vermoeidheid haha. Mijn conditie is na mijn ongeluk natuurlijk nul komma nul en dat was goed te merken. We zijn écht uren lang weg geweest, we zijn eerst door een achteraf straatje het dorp uit gereden en toen twee x links gegaan zodat we uiteindelijk aan de overkant van de vallei tegenover ons huis uitkwamen. Vanaf de doorgaande weg de oprijlaan naar Alas Kedaton het apenbos volgen en daar dan weer linksaf. Zo ontzettend leuk om het vanaf de andere kant te zien. Ons dak van het huis steekt overal boven uit. Uiteraard foto`s gemaakt. Langs de kant van de weg zitten overal apen; groot en klein én met baby`s aan hun lijf geklemd. Ze zwemmen ook in de kanaaltjes en hangen in de bomen en struiken. Ze zijn ook niet vriendelijk dus we blijven wijselijk uit de buurt van ze. We fietsen weer vrolijk verder over hele leuke weggetjes, het nadeel is wel dat het hier in de omgeving op en neer gaat. Naar beneden gaan met dat rijwindje is fantastisch maar... je moet ook weer omhoog. Soms trek ik het echt niet meer en moet ik afstappen en naast de fiets lopen. Voor je spieren is dit funest want dit is dan net weer tegengesteld aan elkaar maar ja wat anders. We fietsen maar door maar komen niets bekends tegen dus dan maar google maps openen en route naar huis openen. Zooo makkelijk die moderne tijd. We geven aan route op brommer dus dat moet kunnen op de fiets. Duurt uiteraard langer maar is te doen. De hellinkjes worden wel steeds steiler dus ik heb echt een stop nodig, gelukkig weet Jim een leuk tentje vlakbij en die is zowaar open yippie! Het is een soort van omgebouwde container met hapjes en drankjes voor de schoolkinderen vlakbij in Mengwi. We nemen een heerlijk drankje; meloen limonadesiroop met muntblaadjes en tonic en ijsklontjes, zo lekker dat ik er nog eentje neem en Jim een chocolade milkshake. Het is hartstikke gezellig hier, Jim lekker kletsen en ik ff bijkomen. Dan komt er brommer aanrijden; een kind achterop met in elke hand een puppie en de ibu voorop ook een puppie in haar ene hand en de gashandel in de andere. Het blijkt de vrouw van de eigenaar te zijn. De puppies waren uiteraard weer gedumpt langs de weg maar zij neemt ze gewoon alle drie mee, respect !!! Er wordt gelijk een bak met nasi bungkus gevuld en een bak met melk en water neergezet en alle drie de puppies erbij onder de toonbank. Tja zo kan het dus ook. Als we zijn uitgerust fietsen we het laatste kleine stukje naar huis. De was is inmiddels droog dus douchen, zwemmen en weer schone kleren aan. De eerste donkere regenwolken komen er aan en ja hoor de rest van de middag keiharde regen. Jim gaat met de auto de grasmaaier ophalen die vanochtend is weggebracht voor een beurtje. Daarna gaan we met zijn drietjes lekker vis eten in Mengwi. We haasten ons weer naar huis want het is tenslotte Sinterklaas avond en de doos met pakjes die Door heeft opgestuurd staat ons al dagen lang aan te kijken. Eerst het eten laten zakken. Jim duikt de keuken in en gaat chocolademelk opwarmen en allerlei lekkers op tafel zetten. Gezellig hoor, om de beurt kadootjes uitpakken en er zitten zelfs een paar gedichten bij. Bedankt Sinterklaasje! Vandaag komt Madonna weer. Ze is inmiddels dol op de grasmaaier dus dat komt goed uit. Peter en Madonna wisselen elkaar af. Jim en ik gaan de grote boom te lijf. Hij wordt heel drastisch gesnoeid zeg maar, en de ieniemini sprietjes die overblijven gaat Jim leiden zoals een lei-linde. De bamboe wordt ook ingekort want die was inmiddels ook al veel te hoog. We zijn uiteraard weer helemaal doorgezweten. Gelukkig is de was weer droog dus ook nu weer; douchen zwemmen en schone kleren aan. Oh ja toen we tussendoor een drankje namen op het terras voelde ik de ligstoel waar ik op zat helemaal schudden en zag ik het water in het zwembad over de randen heen klotsen. Ja hoor weer een aardbeving bij Lombok van 5,5. De berichtjes gaan over en weer op internet; bij jullie ook? ja bij ons ook... De middag gebruiken we om te relaxen, boek lezen en beetje dutten en ik zit nu achter de laptop. Morgen het weinige wat mee moet inpakken en in de avond vlieg ik weer naar huis, naar de kou heb ik begrepen brrr.

Dinsdag 4 december. Alweer december ja; Jim alweer twee jaar met pensioen en Peter nu inmiddels ook officieel. Tja `t is wat om tussen die gepensioneerden te zitten. Jim is zaterdag voor de laatste controle geweest. Eerst heeft de assistent gekeken en die vond het er prima uit zien maar toen kwam de chirurg zelf ook nog even en die wilde zelf toch echt ook nog even kijken. Hij was ook erg tevreden over zijn operatiekunsten en zeker nu blijkt dat hij niets van zenuwen of spieren geraakt heeft. Er zit nog een piepklein gaatje dus weer verband er op en een zalfje mee om de huid goed te laten genezen. De papieren voor de verzekering zijn ook klaar dus deze kunnen ingescand worden en daarna ingediend worden bij de ziektekosten verzekering van Jim. Zondag morgen ga ik weer een stukje rijden op de NMax, leuk hoor op die binnen door weggetjes. Zondag middag hebben we afgesproken met Iluh en Yudik om pizza te gaan eten. Ze heeft een operatietafel gekocht en Jim en ik hadden al toegezegd mee te betalen. Gisteren is Jim een palm in pot wezen kopen en is een slinger met geld gemaakt om er in te hangen; een echt geldboompje dus haha. De palm gaat achterin de Juke en op naar de pizzeria. Het is weer hartstikke gezellig en ook de pizza`s zijn super lekker. We hebben vier verschillende besteld zodat we van alles wat kunnen nemen. Hierna rijden we naar hun huis voor een bakkie. Ze zijn erg blij met het kado. De praktijkruimte is nog verder ingericht, netjes hoor en terwijl we er zijn wordt ze gebeld door iemand waar ze op huisbezoek naar toe moet later op de dag. Oh ja er hangt een mooie foto van Zus en Binkie aan de muur. Maandag gaan we naar Sanur, een daagje toerist uithangen. Ik heb via de app een taxi besteld en die is er al een uur te vroeg, tja dan moet hij maar even wachten, geen probleem voor hem uiteraard. Jim verheugt zich er al een hele tijd op om in een Nederlandse bar daar, een frikandel speciaal te bestellen. Dus.... na aankomst in plaats van koffie met gebak voor mijn verjaardag; een koffie met frikandel speciaal en een kroket voor Jim haha. Dit had hij al twee jaar niet op en heel erg gemist. Op de menukaart staat ook hutspot met gehaktbal dus misschien wordt dit het kerstprakkie dit jaar voor Jim en Peter. Hierna gaan we lopen over de boulevard. Jeetje wat is dit allemaal veranderd, we kijken onze ogen uit, allemaal moderne strandtenten, wat een verschil met een paar jaar geleden. Daarna lopen we door de winkelstraat, deze is niet zo veel veranderd. Leuk hoor om hier even rond te lopen. Bij restaurant Little thai stoppen we weer voor een overheerlijk thais kokos soepje. Nieuw personeel zo te zien maar het eten is nog steeds even lekker. We lopen nog een stukje door maar hebben het dan wel gezien en houden een taxi aan om ons terug te brengen naar huisjeweltevree. De kinders Zus en Binkie en ook Boni die geloof ik helemaal niet meer naar zijn eigen huis gaat, rekken zich eens lekker uit als we aankomen en kijken van; oh zijn jullie weg geweest, we hebben wel honger eigenlijk. Op het moment is het de tijd van de vliegen bah !!! Er zijn aan het begin van de schemer zogenaamde Laron vliegen, deze verschijnen altijd aan het begin van het regenseizoen. Ze verzamelen zich bij alle buiten lampen en vliegen daar ongeveer een half uurtje rond en vallen dan dood neer. Daarna dus even vegen en weg zijn ze weer. Ook zijn er muggen nu en die steken best wel, veel met Soffel smeren dus. Maar.... het allervervelendste zijn de huis tuin en keuken vliegen nu, ze zitten echt overal en je wordt er helemaal gek van. Gelukkig schijnt dit ook maar een korte periode te duren dus maar hopen dat het snel voorbij is. Vandaag komen Madonna en de poolboy want gisteren waren we er niet. Wij mogen ook wel eens verzetten, zelf doen ze dat om de haverklap met al die upacara`s. Halverwege de ochtend komt Adi Las ook nog even langs voor de trapjes die hij gaat maken voor ons. Nog een keertje kijken en doorpraten met Jim en geld halen om de spullen te kunnen bestellen. Wat een aardige en nette jongen is het toch en dan ook nog eens vlakbij om de hoek wonend, toppie. Jim en ik gaan nog even op de scooter weg. Dit is nu een stuk makkelijker om weg te gaan nu Peter er ook is. Zus en Binkie eten bijna niets meer uit blik, Binkie deed dat al bijna niet meer maar ook Zus eet dit steeds minder. Ze eten de hele dag door brokjes en en dan nog eens alles wat voorbij komt en beweegt, en dat is veel. Van de week waren ze weer bezig met een kleine varaan, deze laat zich niet zomaar pakken en ging dus vol in de aanval. Na een tijdje maar weer de slangentang gepakt en het beestje van zo`n 20 centimeter buiten de poort gezet. Oh ik heb ze gewogen; Binkie 5 kilo schoon aan de haak en Zus 3,8 kilo, dus valt reuze mee. Ze houden allebei nog steeds van kroelen en dat komt goed uit want ik ook......